fotorelacje - www.motocykle.w.pl

formularz zgłoszeniowy wyjazdu w ALPY

Pomysł wyjazdu urodził się podczas cośrodowego spotkania motocyklistów nad Maltą w Poznaniu. Robert miał informację na temat zlotu bezpośrednio od BMW AG, gdyż taką ma pracę. Zaagitował i grupa była ustalona. Mieliśmy jechać grupą z Poznania, zbiórka 3 lipca pod Sfinxem w Poznaniu. Plan był prosty - grupa Poznańska zbierała sie o 12:00, razem mieliśmy jechać do Leszna i tam w miłym otoczeniu pachnących MC-kanapek poczekać na grupę z Warszawy. Na fotce obok od lewej Szymon na swoim Dragstarze, Robert na swoim BMW R1150R, Paweł również na Dragstarze, Gonzo na BMW R1200C oraz ja - Robert-2 na BMW K1200LT. Widać jak się niecierpliwię oczekując na spóźnioną (ok.2 godzin) grupę Warszawską.
	Poza tym narazie unikający zdjęć Piotr na BMW K1200RS również jest z nami, ale jak narazie musicie uwierzyć na słowo - pokażemy go później. Jeśli myślicie, że kobiety zostały w domach nad swoim praniem i prasowaniem to się mylicie. Towarzyszyło nam kilka pań - na fotce od lewej Asia (Gonzikowa) oraz Monika - dziewczyna naszego kolegi Wojtka na BMW R1150RT. Z płci pięknej była jeszcze z nami Agnieszka (Robertowa-2) ale jak to Agnieszka była wszędzie jednocześnie więc powolna migawka aparatu w Lesznie jej nie zarejestrowała. Czekaliśmy i czekaliśmy na umówioną grupe z Warszawy ale po 2 godzinach postanowiliśmy jednak pojechać dalej. Na granicy miał do nas dołączyć Grzegorz na Royalstarze oraz Piotr-2 na BMW R1150GS.
Obaj panowie zniecierpliwieni naszym 2 godzinnym opóźnieniem postanowili poczekać na nas na granicy, ale my jadąc sobie wspaniałą szeroką drogą dojechaliśmy na zupełnie inne przejscie graniczne. Postanowiliśmy, że z Grzesiem i Piotrem-2 spotkamy się bezpośrednio w Dreźnie. Dalej udaliśmy się już w kierunku zarezerwowanego noclegu za Dreznem. Od granicy polsko-niemieckiej napadł nas deszczyk. Na szczęście Paweł miał kondona (czarnożółty) a Wojtek zaczerwnieniony. Gonzo nie przebierał się - miał podobno waterresist komplet. Oczywiście przebieranie odbyło się na parkingu ze wspaniałym murowanym kibelkiem. A wiecie ile to potrzeba pracy, żeby wydobyć "przyjaciela" spod takiej przeciwdeszczowej odzieży? :)
	Przerwa trwała jakieś 40 minut (wydobywanie pewnych części ciała jednak trwa), generalnie wszyscy poza twardym Gonzem i jego partnerką Gonzikową mieli na sobie przeciwdeszczowe kondony.
Ostanie zdjęcie i strugach deszczu jedziemy dalej...
	Zanim dojechaliśmy do Drezna wyszlo słoneczko, więc zaczełą się w końcu przyjemna podróż...
Dojechała też spóźniona grupa z Warszawy na różnych motocyklach min. na ciekawym "wynalazku" a raczej udoskonaleniu BMW R1150GS z amatorsko dołączonym radiem :)
	Szczupły właściciel pensjonatu starał się spełniać wszystkie nasze zachcianki w sposób perfekcyjny - godny hotelu conajmniej 5 gwiazdkowego. Co prawda może i nie ma złoconych klamek ale dla nas motocyklistów był OK. Czysto, ładnie, kulturalna i dbwająca obsługa, jedzenie i picie na miejscu czynne do ostatniego klienta i mnóstwo modeli cieżarówek, rodzinna atmosfera i naprawde przyzwoite ceny. Dla zainteresowanych podaje namiary: Pension "Am Blauberg", Am Waeldchen 17, 01731 Gombsen/Kreischa (niedaleko Drezna), tel. +49 35 206 306 95.
Następny dzień piękny, ciepły i słoneczny pozwolił nam gnać po niemieckich autostradach robiąc tylko przerwy na paliwo i ew. odświeżanie się naszych pań.
	A gdy zmordowani trudem jazdy zrobiliśmy się głodni nie patrząć na zegarek postanowiliśmy jeść i pić do woli w jakimś przydrożnym Gasthaus'ie
Tankowanie, fotka dla przyszłych wnucząt, muzyka w K1200LT na full i jedziemy...
	W miejscu docelowym czyli Garmisch Partenkirchen nie było już miejsc noclegowych więc pognaliśmy kilka kilometrów dlej gdzie mieliśmy rezerwacje noclegów... i od tego momentu zaczeły się "problemy", które wspominamy do dzisiaj z wielkim smiechem na twarzy. Zdjęcie obok przedstawia widok "Helgowego pola". Bo muszę wyjaśnić, że nocleg (losowo wybrany) przypadł nam w pensjonacie "u Helgi" (my tak ją nazwaliśmy), która okazała się wyjątkowo konserwatywną i nietolerancyjną właścicielką, nieumiejącą kompletnie zrozumieć zmęczonych drogą polskich turystów. Szczupła Helga już meldunku zaczęła na legitymować bardziej niż celnik na granicy, spisywać dane, wypełniać jakieś formularze meldunkowe, wyzywać o ilość osób,
które miały u niej mieszkać (bo część osób zobaczywszy wojskową dyscyplinę natychmiast poszukała noclegu gdzie indziej). Po sprzeczce stwierdziliśmy (problem jakby nie patrzeć międzynarodowy) ustaliliśmy, że rezygnujemy ze śniadania i ma być cicho - pomyślała, przeliczyła fenygi i powiedziała "jawohl". Wszyscy odetchnęli z ulgą i zaczęliśmy się rozpakowywać i przygotowywać do wieczornego jubileuszu (Roberta 30-tka). Gwoli wyjaśnienia parking u Helgi jak widac obok był "pod chmurką" ale w Bawarii podobno nie kradną... (ale nas to uspokoiło jak cholera) hehe...
	Co by o Heldzie złego nie powiedzieć domek miała super, typowo Tyrolskie budowle, dużo kwiatów, łączenia drewna z betonem, malunki na ścianach, dużo zieleni, piękne widoki - słowem dokładne przeciwieństwo Helgi - czyli naprawdę uroczo... Ach i zapomniałem oczywiście o pewnym, dodatku - starym, zardzewiałym traktorze, na którym jeździł sterroryzowany przez małżonkę mąż Helgi. :)
Widok na sąsiedztwo Helgi - w sumie nigdy nie poznaliśmy szanownego sąsiedztwa...
	Grupa Warszawska trafiła lepiej, piękny spokojny pensjonat z knajpą w środku... ale niestety troche mało miejsc noclegowych... Po nocnych "polaków rozmowach" podczas urodzin Roberta oraz cytacie Grzesia z Grudziądza "tyle śniegu spadło w alpach" z odpowiednią gestykulacją Helga stwierdziła "alle raus" i od rana zaczęliśmy szukać nowego noclegu... Pan Helg jeździł po wsi zardzewiałym traktorem i agitował sąsiadów aby nas nigdzie nie przyjmowali. Ale jak to w demokracji 100m dalej znaleźliśmy wreszcie normalnych ludzi, którzy za niższą cene a większym standardzie wynajęli nam pensjonat.
Od razu powiem, że tym razem bez legitymowania, bez formularzy meldunkowych w miłej atmosferze, parking pod dachem - super, naprawde super warunki i atmosfera... No tak, ale nowi państwo miało nowszy traktor i zgodnie całą grupą stwierdziliśmy, że to od rocznika traktora zależy podejście do klientów :) Pamiętajcie - w Bawarii szukajcie noclegów tylko tam, gdzie stoją nowe traktory! :)